"หยุดเสียที เลิกกันทีได้ไหม
ตายอีกเท่าไหร่ ถึงพอใจของตน
เลิกการเข่นฆ่า แล้วหันหน้ารวมผองชน
โลกคลายหมองหม่นตลอดไป……
ตายอีกเท่าไหร่ ถึงพอใจของตน
เลิกการเข่นฆ่า แล้วหันหน้ารวมผองชน
โลกคลายหมองหม่นตลอดไป……
….มารวมแรงพลังด้วยความตั้งใจ
ร่วมรวมดวงใจไม่แยกเผ่าพันธุ์
มารวมเป็นพี่น้องไม่แบ่งแยกชั้น
รวมกันฝ่าฟันจนถึงวันใหม่…"
(ภูสมิง)