อาจาริยปูชา

จากหนังสือ ธรรมนูญชีวิต ของพระธรรมปิฎก(นามเดิม) ปัจจุบันสมณศักดิ์ของท่านคือ พระพรหมณ์คุณาภรณ์

    คาเม วา ยทิ วารญฺเญ     นินฺเน วา ยทิ วา ถเล

    ยตฺถ อรหนฺโต วิหรนฺติ     ตํ ภูมิรามเณยฺยกํ (ขุ. ธ. ๒๕/๑๘/๒๘)

 

พระอาจารย์แปลไว้ดังนี้

    ไม่ว่าบ้านไม่ว่าป่า          ไม่ว่าที่ลุ่มหรือที่ดอน

    ท่านผู้ไกลกิเลสอยู่ที่ไหน   ที่นั้นไซร้คือสถานอันรื่นรมย์

 

จาก   

 

เนื่องจากซาบซึ้งตามคำท่านอยู่มาก เพื่อเป็นการบูชาอาจารย์ และกำลังบ้าแต่งกาพย์กลอนจึงขอดัดแปลงซักนิด

 

กาพย์ยานี๑๑

     ไม่ว่าบ้านดงไพร           ลุ่มห่างไกลหรือดอนเขต

    ผู้อยู่ไกลกิเลส              ทุกนิเวศล้วนรื่นรมย์

                                                 (ธนิตา ร้อยกรอง, ๒๕๕๑)

 

แถมท้ายด้วยเลียนของเก่าเป็นบทร้อยกรองดังนี้ว่า

    คนอยู่เพราะเมืองเด่น      ที่เมืองเป็นเพราะคนยัง

    คนมีเพราะเมืองบัง         และเมืองดังเพราะคนดี

                                                (ธนิตา ร้อยกรอง, ๑๓ มิ.ย. ๒๕๕๑)

พระพรหมณ์คุณาภรณ์ท่านสงบสำรวม มีความเพียรอย่างยิ่ง เป็นตัวอย่างดังพุทธภาษิตข้างต้น ท่านผลิตงานเพื่อเผยแผ่พระศาสนามากมายได้ท่ามกลางความจอแจและสุขภาพที่ออดแอดของท่านเมื่อตอนที่ท่านอยู่ในวัดใจกลางเมืองกรุงเทพ จะอยู่ที่ไหนท่านก็ทำงานได้ทุกที่ ท่านไม่เคยยกเอาข้อจำกัดใดมาขัดขวางการทำงานของท่านเลย.